ตอนที่ 3. The Hat and the Superglue
ในตอนเช้าวันถัดมา ก่อนที่พ่อจะออกไปอู่รถมือสอง ที่ใช้หลอกลวงชาวบ้าน. มาทิลด้าก็ไปที่ห้องเก็บเสื้อผ้า และก็เจอหมวกที่พ่อชอบใส่ไปทำงานทุกวันแขวนอยู่ แล้วก็ค่อยๆยืนบนปลายเท้าแล้วก็ใช้ไม้เท้าสอยมันลงมาจากที่ห้อยหมวก หมวกปีกกลมแบนใบที่มิสเตอร์วอร์มวู้ดภูมิใจนักหนาเวลาที่ได้ใส่
เขาคิดว่ามันหรูหราเหลือเกินยิ่งถ้าใส่คู่กับเสื้อตาลายหมากรุกสีฉูดฉาดสดใสและผูกไทสีเขียว
หล่อยังกับเทวดาเลยเชียว
มาทิลด้าถือหมวกมือหนึ่งอีกมือหนึ่งถือซุปเปอร์กาวแล้วก็บีบกาวแล้วค่อยๆทาไปรอบๆด้านในของหมวก แล้วก็ค่อยๆเอาไปแขวนไว้ที่เดิมเธอกะเวลาไว้อย่างดี ให้เหมาะกับเวลาที่พ่อจะกินข้าวเช้าเสร็จไว้พอดิบพอดี
มิสเตอร์วอร์มวูดไม่ได้สังเกตอะไรก็หยิบหมวกใส่ปกติ,แต่เมื่อขับรถไปถึงอู่รถที่เขาทำงานเขาไมาสามรถถอดหมวกออกได้ซุปเปอร์กาวนั้นมีความเหนียวมากๆมันจะทำให้หนังศรีษะหลุดได้ถ้าดึงมันแรงๆ
เขาเลยต้องทนใส่มันทำงานทั้งวันเลยแม้กระทั่งตอนที่ใส่ขี้เลื่อยลงไปในกล่องเกียร์หรือตอนที่ใช้สว่าน
เปลี่ยนเลขหน้าปัดไมล์เขาจะแกล้งทำเป็นใส่หมวกเหมือนพวกแก๊งเตอร์ในภาพยนตร์ เพื่อกลบเกลื่อนไม่ให้ลูกน้องรู้ว่าจริงๆแล้วเขาไม่สามารถถอดหมวกออกได้
เมื่อกลับถึงบ้านในตอนเย็นก็ยังคงถอดหมวกออกไม่ได้
"อย่าโง่ไปหน่อยเลยนะมานี่ฉันจะถอดออกให้เอง" ภรรยาเขาพูด
หล่อนดึงหมวกออกอย่างแรง มิสเตอร์วอร์มวู้ด ร้องเสียงดังด้วยความเจ็บเสียงดังออกไปนอกหน้าต่าง
"อย่าทำอย่างนี้ไปๆ เธอจะดึงหนังหัวฉันออกมาอยู่แล้ว
มาทิลด้านั่งมองอย่างสบายใจที่เก้าอี้ที่เธอชอบนั่งประจำ นี่คือผลแห่งตอบแทนจากการฉีกหนังสือของ
เธอ
"เกิดอะไรขึ้นค่ะพ่อ?" มาทิลด้าพูด. "หนังศรีษะถลอกหรือว่าเกิดอะไรค่ะ?"
พ่อจ้องเข็งมาที่ลูกสาวด้วยความระแวงสงสัย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
"จะทำยังไงดีหล่ะ?" มิสซิสวอร์มวู้ดถามเขา. มันต้องเป็นซุปเปอร์กาวแน่ๆเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้ นั่นเป็นการสอนคุณแล้วว่าให้ระวังเวลาที่ใช้กาวอย่างนี้ฉันคิดว่าคุณคงจะติดกาวที่ไหนสักที่ของหมวกนี้
"ฉันไม่ได้แตะต้องของบ้าๆอย่างนี้เลยสักนิด" มิสเตอร์วอร์มวู้ดตะโกน
เขาหันกลับมามองที่ มาทิลด้าอีกครั้ง ส่วนมาทิลด้าก็มองกลับมาที่พ่อด้วยแววตาไร้เดียงสาเหมือนไม่มีอะไร. มิสซิส. วอร์มวู้ด พูดกับเขาว่า. " คุณควรอ่านฉลากวิธีการใช้ให้ดีๆก่อนที่จะใช้มันนะ"
"คุณจะพูดพร่ำอะไรอยู่ได้ เธอนี่ช่างงี่เง่าจริงๆ"มิสเตอร์วอร์มวู้ดตะโกน
แล้วจับหมวกไว้ไม่ให้ใครดึงออกอีก" เธอคิดว่าฉันโง่งี่เง่าเหรอที่จะทากาวแล้วติดที่หวังโดยที่ฉันตั้งใจ
ทำ"
มาทิลด้าพูดขึ้นมา " มีเด็กผู้ชายคนหนึ่งซึ่งมีซุปเปอร์กาวติดที่นิ้วของเขาโดยที่เขาไม่รู้แล้วเอานิ้วไปแหย่
จมูก"
"แล้วมันเกิดอะไรขึ้น" พ่อถาม
"นิ้วมันก็ติดคาจมูกอยู่อย่างนั้นเป็นสัปดาห์ ชาวบ้านก็ได้แต่พรำ่บอกว่าหยุดแคะขี้มูกสักที แต่เด็กนั้นก็ทำอะไรไม่ได้น่าเศร้าซะจริงๆ"
"สมน้ำหน้ามัน" แม่พูด
มิสเตอร์วอมวู้ด ต้องนั่งใส่หมวกกินข้าวดูทีวี. เมื่อได้เวลาเข้านอนเค้าก็พยายามถอดหมวกแต่ก็ไม่สำเร็จ
ไม่ง่ายเลยที่เข้านอนทั้งที่ใส่หมวกอยู่มันคงนอนหลับไม่สบายแน่ๆเลยเขาคิดว่าพรุ่งนี้มันน่าจะถอดออกได้แต่ภรรยาของเขาคิดว่าไม่แน่นอนจึงตัดสินใจหยิบเอากรรไกรแล้วเริ่มค่อยๆตัดหมวกออก
ในตอนเช้าขณะที่ทานข้าวเช้ามาทิลด้าถามพ่อว่า พ่อต้องตัดผมเพิ่มอีกหน่อยนะเพราะว่าทรงผมพ่อมันยังกับเหมือนมีพวกแมลงมากัดแทะยังไงอย่างนั้นเลยผู้คนเค้าจะเข้าใจว่าพ่อมีเหานะค่ะ
"เงียบๆเลยแกมาทิลด้า"หุบปากของแกได้ลแล้ว
เป็นบทเรียนที่สาแก่ใจแต่ไม่แน่ใจว่าจะใช้ได้ผลนานแค่ไหน
