แปลเรื่อง. มาทิลด้า
ตอนที่ 1 The Reader of Books
มิสซิสเฟลส์ตกตะลึง" จริงๆแล้วเธออายุเท่าไร?"
" สี่ปีกับอีกสามเดือนค่ะ" มาทิลด้าตอบ
มิสซิสเฟลส์ตกตะลึงมากกว่าเดิมแต่เธอมี่สติที่จะไม่แสดงออกมากเกินไป
"หนังสือแบบไหนที่เธอจะอ่านต่อไปจ้ะ" หล่อนถาม
มาทิลด้าตอบ" หนูต้องการเล่มที่ดีจริงๆที่จะสามารถพัฒนาการอ่านได้และเป็นเล่มที่มีชื่อเสียง
หนูไม่รู้จักชื่อหนังสือค่ะ
มิสซิสเฟลส์มองไปที่ชั้นวางหนังสือใช้เวลาหาและยังไม่รู้ว่าจะหยิบเล่มไหน เอายังไงดีนะ. เธอถามตัวเอง
จะเลือกเล่มไหนดีนะที่ทั้งมีชื่อเสียงโด่งดังและเหมาะกับเด็กสี่ขวบน่ะ?
ครั้งแรกเธอคิดจะหยิบหนังสือรักโรแมนติกสำหรับวัยรุ่นซึ่งเป็นหนังสือที่เขียนสำหรับให้เด็กนักเรียนหญิงที่มีอายุสิบห้าปีอ่านเป็นหนังสือนอกเวลา แต่ยังมีเหตุผลอื่นที่ทำให้มิสซิสเฟลส์ฉุกคิดขึ้นมาได้และเลือกเล่มอื่นให้มาทิลด้า " ลองอ่านเล่มนี้ดูจ้ะ" เธอกล่าวในที่สุด"เล่มนี้มีชื่อเสียงและโด่งดังมากสุดยอดเลย ถ้ามันยาวไปสำหรับเธอช่วยบอกฉันนะ และฉันจะได้หาเล่มที่มันเนื้อหาสั้นๆและเข้าใจได้ง่ายให้เธอแทน" " Great Expectations" มาทิดล้าอ่าน,"เขียนโดย Charles Dickens ฉันชอบมากและจะลองอ่าน"
ฉันต้องบ้าแน่ๆเลย, มิสซิสเฟลส์พูดกับตัวเอง, แต่กับมาทิลด้าหล่อนพูดว่า, "เเน่นอนลองอ่านดูนะจ๊ะ"
ทุกๆวันในตอนบ่ายมิสซิสเฟลส์ได้สังเกตหนูน้อยมาทิลด้านั่งอ่านชั่วโมงแล้วชั่วโมงเล่าบนเก้าอี้โซฟาเดี่ยวอยู่ท้ายสุดของห้องสมุดกับหนังสือที่วางบนตักของเธอ.มันจำเป็นที่จะต้องวางหนังสือไว้ที่ตักเพราะว่าหนังสือนั้นเล่มใหญ่และก็หนักมากเธอไม่สามารถที่จะยกขึ้นอ่านได้. จึงทำให้เธอต้องก้มหน้าลงมาข้างหน้าเพื่อที่จะอ่านหนังสือนั้น.หนูน้อยผมสีดำตัวเล็กๆนั่งห้อยเท้าอ่านหนังสือโดยที่เท้าของเธอไม่ถึงพื้น
ในตอนนี้เธอกำลังซึมซับเรื่องราวสุดมหัศจรรย์การผจญภัยของปิ้ปและหญิงแก่ มิสฮาวิสแช่มและบ้านใยแมงมุมและมายากลในการสะกดคำต่างๆนั้น. Dickens เป็นผู้ที่เล่าเรื่องราวที่ฉลาดล้ำลึกด้วยการถักทอสายใยแมงมุมให้เป็นคำต่างๆ. การเคลื่อนไหวของผู้อ่านมีแต่เพียงการเปิดหนังสืออ่านหน้าแล้วหน้าเล่าเท่านั้น
และมิสชิสเฟลส์รู้สึกเศร้าใจยิ่งนักเมื่อเวลามาถึงแล้วพูดว่า"อีกสิบนาทีจะห้าโมงเย็นนะจ๊ะ,มาทิลด้า"
ในช่วงระหว่างสัปดาห์แรกของมาทิลด้าที่มาอ่านหนังสือที่ห้องสมุดนี้. มิสซิส เฟลส์ได้เคยถาม
มาทิดล้าว่า "แม่ของเธอเดินมาส่งเธอที่นี่ทุกวันมั้ย,และจะมารับเธอกลับบ้านด้วยมั้ย?" "แม่ของหนูยุ่งทุกวันในตอนบ่ายเธอออกไปเล่นบิงโกค่ะ" มาทิลด้าตอบ. "แม่ไม่รู้หรอกค่ะว่าหนูมาที่นี่"
"นั่นมันไม่ถูกต้องเลยนะ"มิสซิสเฟลส์กล่าว "ฉันคิดว่าเธอต้องขอให้แม่พามานะ"
"หนูว่าไม่ดีกว่าค่ะ"มาทิลด้าตอบ" แม่ไม่ค่อยชอบอ่านหนังสือรวมทั้งพ่อด้วยค่ะ"
"อ้าวแล้วพวกเขาคิดว่าจะให้หนูทำอะไรในตอนบ่ายทั้งที่ต้องอยู่ในบ้านคนเดียว"
"ก็เดินไปเดินมารอบๆบ้านแล้วก็ดูทีวีค่ะ"
"อ้อ ฉันเข้าใจแล้ว"
"แม่ไม่ค่อยจะสนใจว่าหนูจะทำอะไร" มาทิลด้าตอบน้ำเสียงเศร้าเล็กน้อย
มิสซิส เฟลส์รู้สึกเป็นห่วงมากที่หนูน้อยตัวเล็กๆที่ต้องเดินกลับบ้านเองหมู่บ้านที่รถยนต์มากการจราจร
คับคั่งและไหนจะต้องเดินข้ามถนนอีกแต่เธอก็ไม่อยากที่จะเข้าไปก้าวก่ายเรื่องครอบครัวของคนอื่น
ภายในหนึ่งสัปดาห์. มาทิลด้าสามารถอ่าน Great Expectations จบซึ่งหนังสือเล่มนี้มีทั้งหมดสี่ร้อยแปดหน้า " หนูชอบมากๆ" มาทิลด้าพูดกับมิสซิส เฟลส์. "มีหนังสือเล่มอื่นๆของDickens บ้างไหมค่ะ"
ในระหว่างหกเดือนนี้ มิสซิส เฟลส์. ได้เฝ้ามองมาทิลด้าด้วยความรักความเมตตาสงสาร, มาทิลด้าได้
อ่านหนังสือต่างๆดังนี้ไปแล้ว
Nicholas Nickleby by Charles Dickens
Oliver Twist by Charles Dickens
Jane Eyre by Charlotte Bronte
Pride and Prejudice by Jane Austen
Tess of the D'Urbervilles by Thomas Hardy
Gone to Earth by Mary Webb
Kim by Rudyard Kipling
The Invisible Man by H.G. Wells
The Old Man and the Sea by Ernest Hemingway
The Sound and the Fury by William Faulkner
The Grapes of Wrath by John Steinbeck
The Good Companions by J.B. Priestley
Brighton Rock by Graham Greene
Animal Farm by George Orwell
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น