มาทิลด้า.
ตอนที่ 2. Mr Wormwood the Great Car Dealer. นักธุรกิจค้ารถผู้ยิ่งใหญ่
ผู้ปกครองของมาทิดล้าเป็นเจ้าของบ้านหลังงาม ภายในบ้านชั้นบนนั้นมีสามห้องนอนส่วนพื้นที่ชั้นล่างก็จะมีห้องรับประทานอาหารและห้องนั่งเล่นและห้องครัว พ่อของเธอทำธุรกิจค้ารถมือสองและก็เป็นธุรกิจที่
ทำเงินได้ดีทีเดียว
"ขี้เลื่อย" เขาจะพูดด้วยความภูมิใจ. " คือความลับอันยิ่งใหญ่ที่ทำให้ฉันประสบความสำเร็จ"
"โดยที่ฉันไม่ต้องเสียสตางค์สักแดงเดียวเลย ฉันได้มันมาฟรีจากโรงเลื่อย"
"พ่อใช้มันทำอะไรเหรอค่ะ" มาทิลด้าถามพ่อ
"ฮ้า!"พ่อพูด. " แกไม่ต้องรู้หรอก"
"หนูไม่เห็นว่าขี้เลื่อยจะช่วยให้พ่อขายรถมือสองได้เลย , พ่อ"
"นั่นมันเป็นเพราะแกมันไม่รู้อะไรเลยแล้วยังจะพูดพร่ามอยู่ได้"พ่อพูด
คำพูดของผู้เป็นพ่อนั้นไม่เคยเลยที่จะพูดดีๆกับมาทิลด้า แต่มาทิลด้าเธอเคยเจอมาเยอะแล้ว เธอเข้าใจว่าพ่อนั้นชอบโอ้อวดว่าฉลาดแต่เธอก็จะพูดยั่วยวนถึงความไม่มียางอายของพ่อ
"พ่อเป็นคนที่ฉลาดสุดยอดเลยที่ค้นหาวิธีนี้ได้โดยไม่ต้องจ่ายสักบาทเลย"มาทิลด้าพูด"หนูหวังว่าคงจะทำได้อย่างพ่อจัง" แกทำไม่ได้หรอก" พ่อพูดสวนขึ้นมา
"แกนะมันโง่ ฉันจะสอนไมเคิล สักวันไมเคิล ก็ต้องมาร่วมทำธุกิจกับฉัน" พ่อไม่สนใจมาทิลด้า เขาเดิน
กลับไปหาลูกชายแล้วพูดว่า" ฉันยินดีที่จะซื้อรถยนต์เมื่อพวกโง่งี่เง่าไปขับเฉี่ยวชนมา เกียร์ก็เสีนแล้วและก็มีเสียงดังเอี้ยดๆ. ฉันได้มาราคาถูกๆ แล้วฉันก็จะผสมขี้เลื่อยลงไปในนำ้มันเกียร์ในกล่องเกียร์ และมันก็จะวิ่งเงียบไม่มีเสียงดังอีก"
"นานแค่ไหนค่ะพ่อที่มันจะวิ่งได้ดีแล้วไม่กลับมาเสียงดังอีก"มาทิลด้าถามพ่อ
"ก็นานพอที่คนซื้อจะไปได้ไกลมากพอ" พ่อตอบแล้วยิ้มกว้าง"ก็ประมาณหนึ่งร้อยไมล์เห็นจะได้นะ"
"แต่นั่นมันไม่ซื่อสัตย์เลยนะพ่อ". มันเป็นการคดโกงหลอกลวง"
"ไม่มีใครที่รวยแล้วไม่คดโกงหรอกนังหนู"พ่อกล่าว
มิสเตอร์ วอร์มวู้ด เขาตัวเล็กๆเหมือนหนูแล้วฟันของเขาก็เหมือนฟันหนูที่มันยื่นออกมา.มีหนวดนิดหน่อย. เขาชอบสวมใส่เสื้อลายตาหมากรุกใหญ่ๆสีสรรสดใสและผูกไทไม่สีเหลืองก็จะเป็นสีเขียวซีดๆ
ประจำ" ตอนนี้ มาดูตัวอย่างระยะทางไมล์" เขาเดินไป "ใครก็ตามที่กำลังคิดที่จะซื้อรถที่ใช้แล้วสิ่งแรก
เลยที่พวกเขาคิดคือจะดูที่ระระทางไมล์ ใช่ไหม?"
"ใช่ ". ลูกชายตอบ
"เอ้าพ่อได้ซื้อรถเก่ามาระยะไมล์ก็ 150,000 ตามหน้าปัดไมล์. "พ่อได้มันมาราคาถูกแต่ไม่มีใครต้องการซื้อมันด้วยระระไมล์ขนาดนี้,ใช่ไหม? และในวันนี้ เธอไม่สามารถที่จะเอามาตรวัดความเร็วออกแล้วก็หลอกลวงโดยการใส่เข้าไปใหม่ให้เหมือนกับเมื่อสิบปีท่ีผ่านมา พวกเขาได้ซ่อมมัน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะโน้มน้าวให้เชื่อได้เว้นเสียแต่ว่าคุณจะเป็นช่างซ่อมโดยตรงหรืออะไรก็ช่าง ดังนั้น. แล้วพ่อจะทำยังไง"
พ่อใช้สมองอันชาญฉลาดของพ่อนั่นแหละคือสิ่งที่พ่อทำ"
"ทำยังไงพ่อ"หนุ่มน้อยไมเคิลถาม เหมือนกับได้พันธุกรรมความคดโกงมาจากพ่อเลยทีเดียว
"พ่อนั่งแล้วก็พูดกับตัวเอง,ฉันจะเปลี่ยนตัวเลขที่หน้าปัดไมล์ได้ยังไงน่ะจาก150,000 ไมล์ให้มันเหลือแค่.10,000. ไมล์โดยที่ไม่ต้องถอดมาตรวัดไมล์ออกสักชิ้น. อืม.ถ้าฉันวิ่งรถถอยหลังให้ได้มากพอมันก็น่า
จะได้นะ. ตัวเลขหน้าปัดไมล์ก็จะคลิ๊กก็จะย้อนกลับไปข้างหลังใช่มั้ยพวกเรา?แต่...ใครหล่ะจะบ้าขับรถถอยหลังเป็นพันๆไมล์ ?ลูกก็ไม่สามารถทำได้"
แน่นอนไม่สามารถที่จะทำได้ ไมเคิลตอบ
ดังนั้นพ่อก็ได้คิด" พ่อพูด" พ่อใช้สมองของพ่อ" เมื่อเธอมีสมองที่ดีเลิศลูกต้องหัดใช้มันและทันใดนั้นเองพ่อก็ได้คำตอบ.พ่อจะบอก.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น